Dwie historie z dwóch różnych epok, dwie bolesne pasje, dwoje ludzi, którzy w poszukiwaniu prawdy odnajdują się w jednym obrazie, który być może skrywa coś więcej.
W roku 1934 Diego, Elisa i Martín uciekają z niespokojnej Hiszpanii i wyjeżdżają do Francji, gdzie rozpoczynają nowe życie. Elisa spełni tu swoje największe marzenie, zostanie malarką i wejdzie do magicznego świata paryskich galerii, co wraz z szaloną miłością Diega przyniesie jej pełnię szczęścia. Tymczasem na Paryż padnie cień drugiej wojny światowej i zdrada i barbarzyństwo zrujnują ich marzenia…
Siedemdziesiąt lat później Diego chce przed śmiercią uporać się z demonami przeszłości, z nadzieją, że to przywróci mu spokój sumienia. Violeta, jego wnuczka, wyruszy z dziadkiem w podróż do Asturii, jego ziemi rodzinnej, gdzie nigdy nie miał odwagi powrócić. Będzie to podróż, która sprawi, że Violeta całkowicie przebuduje swoje życie.
Amelia Noguera buduje wciągającą fabułę, opowiada o bólu, miłości, wygnaniu i pamięci dwóch różnych epok, ukazując, że namiętności ludzkie mogą przetrwać nienaruszone dziesiątki lat, niby ślady pędzla na płótnie obrazu…
Smakowita historia, tchnąca najczystszym człowieczeństwem, opowiedziana z wybornym smakiem. - Félix García Madrono, pisarz, laureat XLVI edycji nagrody za najlepszą powieść Ateneo de Sevilla Porywająca opowieść drążąca przeszłość, by zrozumieć rany teraźniejszości. - David Conte, Universidad Carlos III