Book in Polish by Augustyn, Piotr Chryzolog, Fortunatus Wenancjusz. Symbol był zawsze niezwykle ceniony jako zarys wiary Kościoła. Stopniowo też pogłębiało się jego rozumienie teologiczne, ponieważ nawet w kwestiach trynitarnych, które później wyjaśniano z wielkim naciskiem, nie od samego początku w pełni rozumiano pewne formuły. Rozwój tych zmian interpretacyjnych będzie można doskonale prześledzić przy uważnej lekturze prezentowanych tutaj tekstów. [...] Kształt Symbolu wskutek różnych dodatków ulegał pewnym zmianom, które najczęściej były powodowane przez pojawiające się tendencje natury teologicznej. Dyskusje na ten temat i odmienności poglądów, mające często charakter odrębności heretyckich lub swoistej tradycji lokalnej, sprawiały, że do zasadniczej formuły wprowadzano pewne nowe wyrażenia mające uprzedzająco korygować błędne poglądy i tendencje. [...] Dzięki tym zjawiskom teologiczna treść Składu Apostolskiego była coraz bogatsza i stawała się dla jego komentatorów nauczających katechumenów przygotowujących się do chrztu i neofitów podstawą ich kerygmy. W związku z tym zmieniała się również struktura Symbolu i jego podział na dwanaście artykułów.
Symbol Apostolski nadal niezmiennie jest znakiem wyrażania wiary w Kościele, w którym istnieje „komunia wiary" i który potrzebuje „normatywnego dla wszystkich i jednoczącego w tym samym wyznaniu wiary". Podkreśla jego rolę i ten fakt, że Katechizm Kościoła Katolickiego wykład podstawowych prawd ujmuje jako „Wyznanie wiary" i przeprowadza według układu, jaki zachowany jest w Symbolu. Dlatego teksty Ojców Kościoła komentujące Symbol są właściwym odpowiednikiem poprzedzającym i wzbogacającym także współczesne nauczanie Kościoła. (fragmenty Wprowadzenia)