Katarzyna Howard jest radosną i uroczą, lecz nieco naiwną dziewczyną, która nie stroni od flirtów i w końcu się zakochuje. Gdy przybędzie na dwór, by dołączyć do fraucymeru Anny Kliwijskiej, i zwróci uwagę króla, przeszłość stanie się jej przekleństwem. Ci, którzy znają tajemnice Katarzyny, będą czyhać na jej potknięcie, snując plany szantażu.
Jakby tego było mało, obsypywana przez Henryka VIII klejnotami i podarkami dziewczyna staje się pionkiem w rozgrywkach politycznych ambitnych krewniaków, którzy pragną odzyskać łaski króla, utracone po upadku Anny Boleyn, jej kuzynki. Mimo że na dworze Katarzynę otacza wianuszek adoratorów, w oczach króla uchodzi ona za niewinną pannę. Henryk jest nią zauroczony, nazywa ją różą bez kolców, wychwala jej piękno i cnotę, i w końcu postanawia poślubić.
Małżeństwo ze starzejącym się, tęgim mężczyzną z wrzodziejącą raną na nodze nie jest dla Katarzyny szczytem marzeń, niemniej cieszy ją bycie królową i moc czynienia dobra innym. Z czasem zaczyna nawet przywiązywać się do chorego, otyłego męża i tolerować jego nocne wizyty w alkowie. Wie, że jeśli zdoła urodzić mu syna, jej triumf będzie niezaprzeczalny. Lecz nagle daje znać o sobie przeszłość Katarzyny, o której Henryk nic nie wie. Przeszłość, która może zaprowadzić ją prosto na szafot. 
To poruszająca historia młodej kobiety, której jedyną zbrodnią  była jej naiwność i pragnienie bycia kochaną.