Książka ma charakter fundamentalny zarówno z uwagi na swoją wartość naukową, jak i praktyczną. Stanowi wyjątkowo syntetyczny i esencjonalny wykład na temat wielowymiarowej diagnozy, zwanej dymensjonalną, zaburzeń rozwojowych z zakresu autyzmu, zespołu Aspergera i dysleksji, pokazuje miejsca sprawiające diagnostom najwięcej trudności z interpretacją ich przejawów, bo ujawniających się i ewoluujących na różnych etapach rozwoju dziecka, mających różny stopień nasilenia, wchodzących w korelacje z innymi zaburzeniami, a także normatywnymi wymiarami funkcjonowania jednostki.
Publikacja wnosi ważny element do diagnozy zaburzeń rozwojowych, pozwala myśleć o nich jak o jednostkach niehomogenicznych, a zatem często wymykających się diagnozie kategorialnej, bo niespełniających jej wielu warunków. Zaproponowana diagnoza dymensjonalna nie zostawia żadnego dziecka z trudnościami rozwojowymi z niczym, ponieważ dopuszcza istnienie nieprototypowych konfiguracji deficytów, nieprzewidzianych przez dotychczasowe sposoby patrzenia na nie. To kompleksowa ocena każdej jednostki uznająca jej neurobiologiczny bagaż modulowany przez wpływy środowiskowe (zewnętrzne) oraz codzienne doświadczenia lub ich brak.