Niedostepny
Ostatnio widziany
28.06.2021
|
Product info / Cechy produktu
Rodzaj (nośnik) / Item type
|
książka / book
|
Dział / Department
|
Książki i czasopisma / Books and periodicals
|
Autor / Author
|
Izabela Oleksiewicz
|
Tytuł / Title
|
Zarys polityki cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej Casus Polski i RFN
|
Język / Language
|
polski
|
Wydawca / Publisher
|
Elipsa Dom Wydawniczy
|
Rok wydania / Year published
|
2019
|
|
|
Rodzaj oprawy / Cover type
|
Miękka
|
Liczba stron / Pages
|
166
|
Ciężar / Weight
|
0,2900 kg
|
|
|
Wydano / Published on
|
16.12.2019
|
ISBN
|
9788380172777 (9788380172777)
|
EAN/UPC
|
9788380172777
|
Stan produktu / Condition
|
nowy / new - sprzedajemy wyłącznie nowe nieużywane produkty
|
Book in Polish by Izabela Oleksiewicz. Praca jako opracowanie z pogranicza nauk o polityce, bezpieczeństwie oraz nauk prawnych została napisana z wykorzystaniem uznanych metod i form badawczych w powyższych dyscyplinach naukowych. Autorka podjęła próbę odpowiedzi na pytanie o kierunki i perspektywy rozwoju polityki bezpieczeństwa w zakresie zwalczania cyberterroryzmu na gruncie instytucjonalno-prawnym UE oraz o możliwości wpływu polityki cyberbezpieczeństwa UE na realny poziom bezpieczeństwa poszczególnych państw członkowskich, w tym RP i RFN.
Autorka porównała normy prawa krajowego oraz unijnego w zakresie cyberbezpieczeństwa. Jest to o tyle istotne, gdyż stopień zagrożenia tego typu działaniami analizowanych państw, pomimo sąsiedztwa, jest znacząco różny ze względu na wrażliwość gospodarek i systemu ich bezpieczeństwa. Ważnym aspektem poznawczym pracy jest wskazanie głównych obszarów zagrożeń i sposobów prowadzenia ataków w sieci. Istotnym elementem wskazanym w analizie pracy jest oddziaływanie za pomocą cyberprzestrzeni na bezpieczeństwo kulturowe państw i kreowanie za pomocą tych narzędzi postaw społecznych uderzających w wartości i więzy, będące elementem bezpieczeństwa społecznego oraz podejścia do własnego państwa. Jak podkreślono, Unia Europejska chce być ważnym graczem strategicznym w dziedzinie polityki bezpieczeństwa, lecz wchodzi w tę rolę stosunkowo powoli i mało konsekwentnie, na co wskazuje Autorka.