Kiedy rodzice uczą się wraz z dziećmi i są na nie otwarte, pojęcia typu moc, kontrola czy dominacja przestają być potrzebne, a głównym celem podróży staje się wzajemna życzliwość oraz duchowe partnerstwo.

Niestety, wielu rodziców nieświadomie przekazuje swoim dzieciom nabyty ból psychologiczny i emocjonalne traumy z przeszłości, mimo że świadomie wcale nie chcą tak postępować. Tradycyjne książki dotyczące tematu rodzicielstwa podają mnóstwo technik dotyczących kontrolowania dzieci oraz doraźnych rozwiązań pewnych zaburzeń, które mają być pomocne w radzeniu sobie w trudnych sytuacjach.

Dr Shefali Tsabary podchodzi do tematu w odmienny sposób. Według niej, dzieci stanowią dla rodziców zwierciadło dawno zapomnianego ja. Rodzic który zechce spojrzeć w to lustro, zdobędzie możliwość zbudowania relacji ze swoim wewnętrznym stanem pełni.

Książka odpowiada na pytania:

Dlaczego wszyscy rodzice zaczynają od NIEŚWIADOMEGO rodzicielstwa czy świadomy rodzic pojawia się nagle

Dlaczego, żeby mieć kontakt z dzieckiem, najpierw należy nawiązać więź z samym sobą

Jaką cenę za nasz brak świadomości płacą dzieci

Jak wejść w stan prawdziwej łączności z dzieckiem

Jak stworzyć prawdziwe poczucie więzi w rodzinie

Czym jest świadomość i w jaki sposób zmienia sposób wychowania dzieci

Jaki jest duchowy powód posiadania potomstwa

W jaki sposób dziecko może przebudzić dorosłego

Jak uwolnić dzieci od potrzeby naszej aprobaty

Czy akceptacja oznacza bierność

Czy dziecko w istocie pozwala nam dorosnąć

Co oznacza stanąć twarzą w twarz z naszą reaktywnością

Jak zintegrować swój własny ból i jak radzić sobie z bólem dziecka

Czy życiu można zaufać

W jaki sposób przyciągamy do siebie życiowe okoliczności

Jakie są podstawowe lekcje rodziców w poszczególnych etapach życia dziecka

Co jest źródłem naszego lęku przed teraźniejszością

Czym jest CUD ZWYCZAJNOŚCI i czy jako rodzic potrafisz cieszyć się zwyczajnością swojego dziecka

Jak właściwie ustawiać poprzeczkę dla dziecka

Dlaczego wyrażanie wdzięczności stanowi pełne mocy narzędzie wychowawcze

Co liczy się bardziej zachowanie czy osoba