„Boso, ale w ostrogach” – Pierwsza część autobiografii Grzesiuka, której tytuł był jednocześnie mottem życiowym autora.Barwna, pełna humoru opowieść o dorastaniu w przedwojennym Czerniakowie, dzielnicy warszawskiej biedoty. W tle – sugestywnie przedstawiony folklor warszawskiej ulicy lat 30. XX wieku.
„Pięć lat kacetu” – Druga i przez wielu uznawana za najlepszą cześć autobiografii Grzesiuka, przedstawiająca losy autora podczas pięcioletniego pobytu w obozach koncentracyjnych Mauthausen, Dachau i Gusen. Opowieść o tym jak szkoła życia, cwaniactwo i doświadczenia z warszawskiego Czerniakowa pomogły mu przetrwać krytyczne chwile i przeżyć do wyzwolenia.
„Na marginesie życia” – Trzecia i ostatnia część autobiografii Stanisława Grzesiuka opowiada o zmaganiu z ciężką chorobą – gruźlicą – leczeniu i związanych z tym pobytach w szpitalach i w sanatoriach. Pomimo kolejnych operacji i kiepskich rokowań lekarzy „Na marginesie życia” tchnie optymizmem i życiową energią. Tu także usłyszymy niepowtarzalny język Grzesiuka, charakterystyczne dla warszawskiego Czerniakowa konstrukcje słowne, właściwy autorowi humor i dystans do przeciwności losu.