Jedno z najważniejszych dzieł Friedricha Nietzschego, stanowiące doskonały wstęp do jego filozofii.
Myśliciel bada tu pochodzenie ludzkich wartości i norm etycznych. Kwestionuje tradycyjną moralność i ukazuje jej powiązania z historycznymi relacjami władzy oraz konfliktami społecznymi. Krytykuje chrześcijańskie pojęcie dobra i zła, pokazując, jak moralność niewolnicza wyparła dawną etykę panów, opartą na sile i afirmacji życia. Analizuje również pojęcia winy, sumienia i kary jako narzędzia społecznej kontroli.
To prowokacyjne i wciąż aktualne studium natury moralności, które zmusza do krytycznego myślenia o fundamentach naszych przekonań.