"„– Głupiutkie są te panny (…) Im się zdaje, że jak złapie która bogatego
męża, a poza nim przystojnego kochanka, to już wypełni sobie życie...
Głupiutkie. Ani wiedzą, że wnet sprzykrzy się stary mąż i pusty kochanek
i że prędzej czy później każda zechce poznać prawdziwego człowieka. A
jeżeli się taki trafi, na jej nieszczęście, co ona mu da?... Czy
wdzięki, które sprzedała, czy serce zaszargane z takimi oto
Starskimi?...
I pomyśleć, że prawie każda z nich musi przejść
podobną szkołę, zanim pozna ludzi. Przedtem, choćby się jej trafiał
najszlachetniejszy, nie oceni go. Wybierze starego bogacza albo śmiałego
hultaja, w ich towarzystwie zmarnuje życie, a dopiero kiedyś chce się
odrodzić... Zwykle za późno i na próżno!...”"