Book in Polish by Anita Jarzyna. Książka Anity Jarzyny stanowi aspektowe opracowanie problematyki wpływu twórczości Norwida (głównie twórczości poetyckiej) na polską poezję współczesną. Autorka świadomie ogranicza pole obserwacji do czterech nazwisk: Mieczysława Jastruna, Rafała Wojaczka, Tadeusza Różewicza oraz Joanny Mueller. Wybór ten jest o tyle ważny, iż faktycznie pozwala podjętą problematykę oglądać w znacznej przestrzeni czasowej. Jastrun jest przecież związany programowo oraz w zakresie stylu z ważnym dla dwudziestolecia międzywojennego ugrupowaniem Skamander, z kolei Różewicz należy - obok Miłosza, Herberta i Białoszewskiego - do najważniejszych twórców powojennej poezji, której z kolei „zbuntowany” wobec rzeczywistości (w tym świata, języka, formy, relacji międzyludzkich) odłam reprezentuje Rafał Wojaczek. Z kolei Mueller jest reprezentantką poezji najnowszej, powstającej już w XXI wieku. Mamy tu więc do czynienia z ogromnym zróżnicowaniem w zakresie podejścia poetów do świata, do poezji, do języka. Można byłoby oczywiście dyskutować: a zatem dlaczego głównym przedmiotem badawczego oglądu nie jest na przykład Przyboś (pojawia się on w rozprawie jedynie jako polemista Jastruna). Wybór ten jednak w pełni przekonuje w toku lektury, w toku analiz i pokazywanych -jak choćby u Wojaczka - zjawisk, które były dotąd mało znane, a jak widać okazały się niezwykle istotne dla rozwoju polskiej poezji współczesnej, jej różnych nurtów i odmian.