W karierze każdego zespołu druga płyta jest zawsze najtrudniejsza, zwłaszcza w sytuacji, kiedy debiut był tak udany. Lady Pank sprostało temu wyzwaniu. Mimo że, styl zespołu uległ drobnej modyfikacji. Co prawda nadal był to pop rock z elementami reggae, ale Borysewicz i spółka coraz rzadziej odnosili się do twórczości Police. Położyli za to większy nacisk na rytmikę i urozmaicenie aranżacyjne. W instrumentarium pojawiają się instrumenty klawiszowe i dęte. Na płycie znalazło się wiele przebojów, chociażby utwór tytułowy „Ohyda”, ale także - „ To jest tylko R’n’R” czy „Czas na mały blues”. Do podstawowego repertuaru płyty znanego z longplaya wydanego w 1984 roku, na tej reedycji dodano zapis koncertu zespołu z festiwalu „Fama” w Świnoujściu, który odbył się w 1984 roku. Wcześniej zapis był dostępny wyłącznie na kasecie magnetofonowej.