Tom esejów Adama Zagajewskiego poświęconych poezji, cieniom mistrzów (Herbertowi, Czapskiemu), filozofom, artystom oraz osobistym wspomnieniom. Obronie żarliwości, tytułowym szkicu zbioru, autor zastanawia się nad sensem pisania poezji, szukając odpowiedzi w lekturach ulubionych pisarzy i odwołując się do własnych doświadczeń. "Potrzebujemy poezji, tak samo jak potrzebujemy piękna", stwierdza Poeta, a sztuka oferuje nam wędrówkę, która szybko się nie skończy. Duchowa pielgrzymka przebiega między biegunami nieba i ziemi. Twórczy umysł potrzebuje obecności obu bezgranicznych przestrzeni; poznawanie ich prowadzi do odpowiedzi na pytanie o sens życia i twórczości. Próbując zdefiniować poezję Autor wkracza w subtelne rejony wiersza. Jego zdaniem twórczość to żarliwość; płomienny śpiew świata, na który odpowiadamy własnym, niedoskonałym śpiewem.?