(...) Na przełomie XIX i XX wieku wiara w historię zastąpiła w znacznej mierze religię. Od czasu, kiedy Droysen powiedział, że człowiek nie ma natury, lecz historię, próbowano odgadnąć wzniosłą tajem

Hegel i Nietzsche wyznaczają dwa przeciwległe krańce, między którymi w filozofii niemieckiej XIX wieku przebiega właściwy proces rozwoju myślenia. Z tego jednak względu, że w dziele Hegla dostrzegano