W Polsce proces starzenia się ludności postępuje bardzo szybko, co zmienia kształt „polskiej kultury starości”. Na potrzeby niniejszej książki termin ten definiujemy jako zestaw norm i praktyk społec

W odróżnieniu od wielu innych badaczy, autorka nie podąża za moda, nie ulega egzaltacji okruchami codzienności, lecz – zafascynowana koncepcją Eliasa – szuka regularności określających późnonowoczesn