Ta powieść to chłodna, dojmująca wiwisekcja utraconej miłości, która zaczyna się bez powodu i kończy bez przyczyny. Monolog narratora w barze nowojorskiego hotelu przypomina samotne sceny znane z obr

„Dziewczyna na Via Flaminia” to przejmująca historia niemożliwej miłości na powojennych zgliszczach. Zima 1944, Rzym pół roku po wyzwoleniu. Lisa jest głodna, Roberto samotny. Ona jest Włoszką, on

At a Hollywood party, a screenwriter rescues an aspiring actress from a drunken suicide attempt. He is married, disillusioned; she is young, seemingly wise to the world and its slights. They slide in