Owocowanie jest naszym chrześcijańskim papierkiem lakmusowym. To najpoważniejszy zewnętrzny dowód, pokazujący, czy realizujemy to, co Jezus nakazał nam czynić. Prawda jest taka, że przyjęcie za normalne tego, że owoc jest mały lub nie ma go wcale, głęboko ukształtowało życie niemal wszystkich katolików, a także naszą duszpasterską praktykę. () Dzisiejsi niewierzący rzadko są zainteresowani naszymi wewnętrznymi debatami, ale są naprawdę zaintrygowani i poruszeni przynoszonym przez chrześcijan owocem, który objawia obecność i miłość Boga. Nasz owoc buduje potężne mosty duchowego zaufania i rozbudza duchową ciekawość. Owoc, do przynoszenia którego zostaliśmy namaszczeni przez Ducha Świętego, a którego nie przynosimy, jest ogromną stratą zarówno dla Kościoła, jak i dla świata.