W celu uratowania rentowności linii północno-amerykańskiej oraz zmiany profilu eksploatacyjnego z emigranckiej na turystyczną, postanowiono wybudować nowe statki pasażerskie. Na miejsce budowy wybrano włoską stocznię w Monfalcone. Oferta zakładała budowę dwóch statków w oparciu o wzór, jakim miałbyć włoski transatlantyk "Victoria". Położenie stępki pod pierwszy statek, który nazwano m/s "Piłsudski", nastąpiło 1 marca 1934 r. Odbiór nastąpił w sierpniu 1935 roku, a dokonywał go kpt. ż. w. Mamert Stankiewicz. Do Gdyni przybył wraz z wycieczką turystów 12 września 1935 r., a następnie po trzydniowym postoju wypłynął w inauguracyjną podróż na drugą stronę Atlantyku - do Nowego Jorku. Tam naszemu transatlantykowi zgotowano gorące przyjęcie. Atlantyk jednak zweryfikował założenia konstrukcyjne statku. W drugim rejsie do Ameryki "Piłsudski" natrafił na bardzo ciężki sztorm, co udowodniło brak stateczności. Uwagi przekazane do stoczni wpłynęły na poprawienie parametrów pływalności drugiej jednostki - tj. m/s "Batory". Natomiast na "Piłsudskim" wprowadzono poprawki, które pozwoliły polepszyć stateczność oraz zmieniły jego wygląd w części dziobowej. Do wybuchu wojny statek obsługiwał linię Gdynia-Kopenhaga-Halifax-Nowy Jork oraz odbywał też rejsy turystyczne. 1 września 1939 r. statek po odebraniu informacji o wybuchu wojny zawinąłdo Newcastle, tutaj został poddany przebudowie na transportowiec wojska - mógł pomieścić około 2000 żołnierzy. Pierwszy rejs w nowej służbie "Piłsudski" wyszedł 25 listopada 1939 r. udając się na zbiórkę konwoju. 26 listopada wszedł na miny postawione przez niemieckie niszczyciele i zatonął. Tonięcie statku trwało około 5 godzin, co pozwoliło na ewakuowanie załogi.Kapitan Mamert Stankiewicz ratował się na tratwie, lecz po wyłowieniu przez angielskie okręty zmarł na serce z powodu zbyt dużego wyczerpania organizmu. Wrak statku m/s "Piłsudski" spoczywa na pozycji 5349'3"N i 034'E.