„Miałam ochotę paść przed nim na kolana i błagać go o wybaczenie. Ale im dłużej na niego patrzyłam, tym bardziej zdawałam sobie sprawę, że nikła nadzieja, którą żyłam, minęła bezpowrotnie”. Kiedy

„Wpatrywałam sie? w niego z tym samym bo´lem, kto´ry widziałam w jego oczach. Nagle cały s´wiat przestał istniec´ i zostalis´my tylko we dwoje. Zranieni, pokonani”. Po śmierci swojej babci, jedyne