W “Podgłosach”, czyli poetyckim debiucie Franciszek Olejniczak “celnie wbijał swoje ostre sztylety w czarno-białych pokojach, na mokrych alejach, przetartym bruku. Słuchał, zapisywał, podglądał i wym

Franciszek Olejniczak wrócił. Ale jego powrotowi nie towarzyszą trąby anielskie, ale raczej stukot maszyn z pobliskiej fabryki. A warto było czekać! Bo mało kto umie tak połączyć swojskość z ciemnośc

W tej piekielnej spiekocie ziemia zdaje się wyparowywać i prędzej z nieba Ikar spadnie, niż cokolwiek zwilży moje spierzchnięte usta. Fragment wiersza Bogowie jarają się naszymi nieśmiertelnika