Wielkie uczucia i wielkie konflikty w czasach, gdy Polska i Litwa stawały się europejską potęgą (1406- 1409). Dziwne i ciekawe to były lata. Zarazy pustoszyły Europę, wielki książę litewski Witold próbował podbić Moskwę, a władcy dawali sobie w prezencie lwy, błaznów, sokolników i szpiegów. Jedni celebrowali dzień świętego Jana a inni- noc Kupały. Zawisza Czarny służył królowi Jagielle, a Jan Falkenberg szantażował Mikołaja Trąbę. Krzyżacy wybrali nowego wielkiego mistrza Ulryka von Jungingena , który dążył do wojny , a chan Złotej Ordy wsparł Koronę i przysyłał swego brata na krakowski dwór. Na wawelskim zamku podejrzana o niewierność królowa została zamknięta w szarej komnacie, aby potem stanąć przed królewskim sądem, a rozgoryczona dwórka wrzucała do łoża nowożeńców sól i nasiona dzikiej róży. W Krakowie, Wilnie i Malborku pełno było agentów i zdrajców, a mieszczanie niecierpliwie czekali na tortury i próbę wody oskarżonej o czary wdowy po aptekarzu oraz na ścięcie skorumpowanego rajcy Wierzynka.To czasy gdy królowie chcieli mieć tylko synów, a królowe pragnęły wyrażać własne zdanie. Czasy miłości, nienawiści, żalu i nadziei. Czasy Władysława Jagiełły.