„Wydanie tego tomu jest powodem do świętowania. Tłumaczenia Davida Fricka wreszcie pozwalają anglojęzycznym czytelnikom wsłuchać się swobodnie w wyjątkowe, polskie wypowiedzi Chopina i wychwycić ich
Rękopis Scherza E-dur op. 54 przechowywany jest w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie (2203 II Muz. Rkp). Autograf służył jako podkład do wydania niemieckiego Breitkopfa & Härtla w Lipsku, gdzie zos
Wydanie reprodukuje autograf Walca cis-moll op. 64 nr 2 ze zbiorów Bibliotheque nationale de France w Paryżu. Wszystkie trzy walce z tego opusu zostały napisane w 1847 roku. Rękopis długo należał do
Fryderyk Chopin, Mazurek op. 63 nr 1 w serii „Dzieła Chopina. Wydanie faksymilowe”, komentarz źródłowy: Jim Samson.
Mazurki op. 63 zachowały się w bardzo niewielu źródłach rękopiśmiennych. Autogra
Etiudy op. 25 powstawały zapewne stopniowo, aż do roku 1837, gdy zostały opublikowane. Kolekcja zawiera kompletny manuskrypt edycyjny opus 25, przeznaczony dla wydawcy niemieckiego Breitkopf & Härtel
Autograf Etiudy C-dur jest częścią Ernest Schelling Collection w The Morgan Library & Museum w Nowym Jorku. Służył jako podstawa do wydania francuskiego opublikowanego przez Maurice’a Schlesingera. E
Wolumin zawiera zbiór sześciu autografów edycyjnych z op. 10, które Chopin zaczął pisać w okresie warszawskim w 1829 r. Rękopisy znajdują się w zbiorach Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie. W skład
Wolumin prezentuje faksymile autografów edycyjnych czterech Mazurków op. 33: gis-moll (nr 1), C-dur (nr 2), D-dur (nr 3) i h-moll (nr 4), powstałych w Paryżu między jesienią 1837 a wiosną 1838. Rękop
Mazurek As-dur op. 59 nr 2 daje szczególną okazję porównania szkicu kompozycji z autografem, z którego Chopin nie był jednak wystarczająco zadowolony i ostatecznie go odrzucił. Obydwa zabytki utrwala
Faksymile jednostronicowego autografu edycyjnego Mazurka As-dur op. 7 nr 4, przechowywanego w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym pod sygnaturą WTM 14/Ch, z numerem inwentarzowym 941, opatrzone jest k
Rękopis Etiudy op. 25 nr 4 znajduje się w zbiorach Bibliotheque de l’Opéra w Paryżu. Chopin napisał cykl dwunastu etiud składających się na op. 25 pomiędzy 1832 a 1836 rokiem. Prezentowany autograf e
Niniejszy tom reprodukuje trzy rękopisy Walca op. 70 nr 2 ze zbiorów Bibliotheque nationale de France w Paryżu: autograf dla Marie de Krudner (W.20), drugi – z kolekcji Rothschildów (Ms.110) – rękopi
Wydanie faksymilowe autografu edycyjnego ze zbiorów British Library w Londynie. Rękopis służył za podstawę wydawnictwu francuskiemu E. Troupenas & Cie. Utwór został opublikowany pod koniec 1840 roku.
Autograf Poloneza As-dur op. 53 znajduje się w Morgan Library & Museum w Nowym Jorku. Rękopis ma oznaczenia wskazujące, że służył jako autograf edycyjny dla firmy Breitkopf & Härtel. Chopin wysłał go
Autograf edycyjny Polonezów op. 26 znajduje się w Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku i stanowi część Mary Flagler Cary Collection (sygn. Cary 65). Najwcześniejsza wzmianka o Polonezach op. 26 w ko
Mazurki op. 24 ukończone zostały przez Chopina jesienią 1835 roku. Ich faksymile publikujemy wraz z komentarzem źródłowym autorstwa Pawła Kamińskiego. Autografy Mazurków przechowywane są w zbiorach B
Faksymile autografu edycyjnego ze zbiorów British Library (Stefan Zweig Collection). W 1845 roku Chopin wysłał rękopis do firmy Stern & Co w Berlinie, gdzie jeszcze w tym samym roku opublikowano pier
Wydanie reprodukuje autograf edycyjny ze zbiorów Biblioteki Narodowej w Warszawie. Rękopis był przeznaczony dla wydawcy francuskiego, Pleyela. Cykl preludiów stanowiący ukoronowanie pobytu Fryderyka
Wydanie reprodukuje autograf edycyjny ze zbiorów Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku i należy do Mary Flagler Cary Music Collection (sygn. Cary 53). Prezentowany rękopis służył wydawnictwu Schlesin
Zbiorem ''Słynne transkrypcje'' pragniemy przypomnieć najciekawsze i najbardziej twórcze opracowania muzyki Chopina, dokonane na przestrzeni ostatnich stu pięćdziesięciu lat. Przywracając do repertua
''Najpiękniejszy Chopin'' jest zbiorem 24 najpopularniejszych utworów z edycji ''Dzieł Wszystkich'', które ukazały się pod redakcją I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego. Wydanie za
Emocje związane z Konkursem Chopinowskim błyskawicznie rozpalają nawet melomanów, którzy w innych okolicznościach rzadko przypominają sobie o twórczości najwybitniejszego polskiego kompozytora. Oczyw
Prezentują pełny repertuar ćwiczebny rodzajów artykulacji i faktur, jednak w oczywisty sposób wykraczają poza te ściśle praktyczne zadania. Są miniaturami lirycznymi w których formuły techniki wyk
Koncerty fortepianowe Chopina łączą w sobie dwa żywioły: czystej gry i pełnej wyrazu poetyki. Wirtuozerię i romantyczność. Błyskotliwość pianistyczna, wykształcona w utworach w stylu brillant, został
Zbiór interesujących i twórczych opracowań na klarnet najpiękniejszych utworów Chopina. Poziom trudności odpowiedni dla średniozaawansowanych klarnecistów.
Wariacje na flet i fortepian powstały we wczesnym okresie twórczości kompozytorskiej Chopina (lata 1826-30). Oparte są na temacie arii ''Non piu mesta'' z opery ''Kopciuszek'' Gioacchino Rossiniego.
Zbiór najciekawszych i najbardziej twórczych transkrypcji muzyki Chopina na wiolonczelę. Zawiera opracowania znakomitych kompozytorów i wykonawców: D. Poppera, K. Dawydowa, A. Głazunowa, A.J. Francho
Utwory na fortepian i orkiestrę Chopin napisał między rokiem 1827 a 1832. Powstawały one kolejno, noszą więc ślad stopniowego krystalizowania się i dojrzewania stylu kompozytora. Ich formę i charakte