Książka zawiera kilka esejów poświęconych: literaturze kryminalnej, wątkom prawnym w literaturze futurystycznej i w kulturze lat siedemdziesiątych oraz językowi propagandy towarzyszącej wprowadzeniu Konstytucji PRL w 1952 r. Celem tego zbioru, którego zawartość może pozornie wyglądać na dość przypadkową, jest pokazanie możliwości, jakie tkwią w ruchu „prawo i literatura”, zwłaszcza w jego historyczno-prawnym podejściu. Chodzi o rekonstrukcję pewnych wyobrażeń na temat podstawowych zasad i instytucji prawa, o ich miejsce w politycznym porządku epoki, społeczną akceptację, wreszcie przyswojenie ich na poziomie konkretnego człowieka, krótko mówiąc, o wydobycie z tekstu literackiego drzemiących w nim informacji o kulturze prawnej i świadomości prawnej ludzi żyjących w PRL.

Prof. dr hab. Marek Wąsowicz