Ta urokliwa książka Marii Konopnickiej to nie tylko poetycka opowieść o codziennym życiu na polskiej wsi, lecz także czuły portret świata widzianego oczami dziecka — świata, w którym nawet najmniejszy szczegół ma znaczenie, a słońce staje się przewodnikiem po ludzkich sprawach, przyrodzie i porach roku.

Zachwycające rytmem i obrazowością wiersze przenoszą czytelnika do czasów prostoty, bliskości z naturą i niespiesznych dni, w których radość można było znaleźć w śpiewie ptaka, cieple domowego ogniska czy pierwszym śniegu.