Lata 30. XX wieku to dla krakowskich studiów afrykanistycznych okres przełomowy, w którym rozwijające się zainteresowanie Afryką zaowocuje pierwszymi niezależnymi projektami badawczymi realizowanymi w terenie – na kontynencie afrykańskim. Najlepszym przykładem są badania prowadzone przez Romana Stopę (1895-1995), uważanego za ojca polskiego językoznawstwa afrykańskiego, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, światowej sławy eksperta od języków mlaskowych (click languages). W 1935 roku przez kilka miesięcy Roman Stopa prowadził badania językoznawcze na obszarze dzisiejszych Namibii i Botswany wśród ich rdzennych mieszkańców: San i Khoikhoi, przy okazji których zebrał również pokaźny materiał etnograficzny dotyczący kultury ludów San. Dziś te unikalne zbiory znajdują się w krakowskim Muzeum Etnograficznym im. Seweryna Udzieli.

Dorobek profesora Romana Stopy stanowi nie tylko ważną część polskich badań afrykanistycznych, ale zajmuje również ważne miejsce w światowej afrykanistyce. Niestety dziś, ponad 20 lat po jego śmierci, w Polsce jest on praktycznie zapomniany. O wiele bardziej ceni i pamięta się Romana Stopę poza granicami kraju.