Dlaczego przed snem? O śnie tu dużo. Uśpią? Wybiją ze snu? I dużo o takim filozofie jak Leibniz, celującym w myśli abstrakcyjnej. Jak to przybliżyć subiektywnemu uczuciu? Sprawdzi się? Spróbowałam co
Pewność byłaby jakimś pięknym celem dla rozumu i serca. A niepewność? Ona się bierze z dialogu, który nie chce szufladkowania. Chodzi o wymianę myśli, jakiś zbawczy węzeł. Korzystanie z książek nie m
Niech te słowa mówią same za siebie. Powiem tylko, że korzystałam, oczywiście, z dorobku wielu ludzi. Dziękuję. I nie trzeba nawet odpowiadać, jak odpowiadał mój dziadek: „Nie ma za co, proszę części
Znam takie powiedzonko: „Wszystko w porządku – po kątach porozrzucane”. Tak właśnie wygląda świat. Władysław Tatarkiewicz dążył do uporządkowania myśli. Albert Schweitzer też – w imię czci dla życia.
Właśnie, dobro jest pierwotne, ale nie przychodzi samo. Trzeba o nie zabiegać. Można walczyć, chociaż walka kojarzy się tak często ze złem. Nie wystarczy spocząć na laurach, liczyć ślepo na słuszne p
Zajęłam się tu dość mocno naszą niełatwą, a ważną literaturą romantyczną, ale nie tylko. Dałam coś o zadziwiającej przyrodzie, wiersze filozoficzne, osobiste… W tle są tu bieżące wydarzenia. Dlaczego
Kim jesteśmy? Nie pomogą uczone rozważania. A „niewinne czarodziejstwo” poezji? Myślę tak:
Zgubiłam swoje życie.
Szukam i szukam,
A nawet nie wiem, jak ono wygląda.
Co dalej?
Rzuc
Ten blask i ta ciemność są tu wtopione w całe bogactwo i różnobarwność świata, z nieszczęściami i radościami… Przewijają się tu rozważania o ludzkiej wolności, o władzy, która może być niebezpieczna.
Piękne są te słowa Norwida o pięknie. Wielekroć pytano, czym ono jest. Do niewiedzy przyznawał się choćby Dürer. Czy ono to wytwór jaźni? Nie liczy się tu powściągliwość? A może jaźń znika, a my łącz
Dotykam tu wielu spraw, często współczesnych i… paskudnych. Zastanawiam się nad mistyką. Musi ona cenić życie, i to w sposób twórczy. Piszę też o władzy. Nie jest ludzkość oczywiście jedną zgraną ro
Maria Zofia Lewandowska jest poetką z literaturoznawczym wykształceniem, autorką kilkunastu tomików wierszy. Jej poetycką wrażliwość na słowo słychać w dialogach lekko stylizowanych, ale przede wszys
Dużo tu różnych rzeczy. Heidegger, taki chłodny, że aż bezduszny, inaczej chłodny Dávila, a i Tołstoj nie za bardzo pojmujący tragizm. Bo jest w życiu tragizm. Po upałach przychodzą burze, zieleń się
To nie jest ani typowa liryka, ani dramat poetycki. Na okładce mamy wspomnienie sławnego przedstawienia Dziadów z Holoubkiem w roli głównej. W tekście są też nawiązania do Wielkiej Improwizacji. W di
Trochę tu osobistych spraw, ale sięgałam też do starych, szanowanych tekstów literackich. Dlaczego do tych? Myślałam o sprawie Prometeusza, sprawie Makbeta i Lady Makbet. Czas mija, a wciąż te same p
Wiersze te powstały po śmierci mojej Mamy. Tytuł nawiązuje do ballady Mickiewicza, ale nie chodzi tu o romantyczne ekscytacje. Może o docenienie uczuć, tych „miękkich”, tak czasami pokrętnych jak te
W tych wierszach jest zdziwienie światem, ludźmi, całą rzeczywistością. Zadziwia autorkę piękno, zaskakuje tak wizyta u psychiatry, jak również niezwykłe odkrycie Kopernika. W każdym wierszu widać zd
Tradycja mówi o jedności dobra, prawdy i piękna. Jest to coś klasycznego. A jednak w sztuce i literaturze pojawia się też coś innego. Piękno nie musi być piękne, prawdziwe, dobre. Nadmiar wyobraźni m
„Horsztyński” Słowackiego to dramat szczególny. Pisany bolesną prozą, z zacięciem filozoficznym. Ileż tu rozterek! Rękopis ma luki, które trzeba na przykład na scenie wypełnić, ale przecież przy czyt
Są tu wiersze – czasem dotyczące spraw osobistych, często odnoszące się do rozterek związanych z nauką, religią; jest to odnajdywanie sensu w zadziwiającym świecie przez poszukiwanie języka w miarę „
Oni to ci, co byli i co będą. Znaleźć można tu rozważania o tym, jak trudno być człowiekiem, o ludzkim poznaniu. Także o roli poezji, teatru, o teatrze świata, kłamstwach (o tych sarkastycznie), jesz
Postanowiłam znów mówić o literaturze. Wybrałam esej. Dodałam kilka wierszy. Otóż bliska mi również filozofia jest sztuką stawiania znaków zapytania. Nauki ścisłe bywają twarde, i też bez wielu istot
Dlaczego cień doskonałości? Może dziś o nią nie chodzi? Może jest wyrozumowana? Zimna? Jak w moim motcie? Kochać niedoskonałość, bo – jak pisał Pascal – serce ma swoje racje? Widać, że są z doskonało
Odważyłam się poruszyć sprawę bardzo osobistą, sprawę schorzenia, które dziś, wcześniej niż za moich młodych lat wykrywane, stanowi – zdaniem niektórych – wskazanie do usunięcia ciąży. A pewien lekar
Namawiano mnie, żebym pisała pogodnie. Jak więc? Tak jakby istniało jedno słoneczne „tu i teraz”, bez wspomnień i oczekiwań? Starałam się, odświeżyłam niektóre miłe wspomnienia. Ale złożoność świata
Maria Zofia Lewandowska wydała tomiki poezji: Ziemia obiecana, Rozmowa z cieniem, Droga, Uwierz, Świat teatrem, Córka ludzi, Wyciszenie, Nie i tak, Trud, Nikt nie płacze, Nad utratą sztuka pokory, Lu
Dramat „BANITA I KANCLERZ” opisuje znany z historii i literatury konflikt Samuela Zborowskiego z Janem Zamoyskim.
Maria Zofia Lewandowska urodziła się w 1949 roku w Bydgoszczy. Mieszkała jakiś cza
Autorka omawia w sposób eseistyczny etykę pracy w różnych krajach, także w Polsce, w różnych cywilizacjach i kulturach, różnych systemach społecznych. Przedstawia problem pracy twórczej („prometejski
Różne są tu powody zmian, poprawek. Wiele kłopotu miałam z wczesnymi tomikami, w szczególności z pierwszymi. Miały one pewną siłę i były zauważone (w przeciwieństwie do kilku moich ostatnich utworów)
Prezentowana książka to trochę eksperyment. Połączenie prozy i bardzo regularnej poezji-kompozycji spotykanej także w tekstach Shakespeare'a. W 2016 roku, ogłoszonym Rokiem Szekspirowskim, przypada 4
Muszę się wytłumaczyć z tytułu. Oczywiście wojowanie nie pasuje zbyt do mnie. Skąd jednak krnąbrność? Jestem humanistką, a być może tacy dobrzy humaniści (bez pychy właściwej rodzajowi ludzkiemu i be