Książka to zapis doświadczeń mieszkańców poznańskich Winiar od lata 1939 roku do wkroczenia czerwonoarmistów do miasta w roku 1945. Opowieść o sąsiedzkiej solidarności, odwadze i przetrwaniu spleciona jest z rodzinnych historii i relacji świadków, rzetelnej kwerendy źródeł i bogatej ikonografii pochodzącej w większości z prywatnych zbiorów. Autorki, odsłaniając kolejne aspekty ówczesnej codzienności: początkowy chaos, konspirację – także harcerską, sport, edukację, przesiedlenia, eksmisje, pracę przymusową, niedobory rynkowe i kościół, rekonstruują wojenne losy dzielnicy i żyjących tam ludzi.