Przedstawiony w niniejszej monografii erudycyjny Traktat przeciwko begardom, autorstwa czeskiego dominikanina Henryka Harrera OP, jest pierwszorzędnym źródłem do badań nad antyheretycką działalnością dominikanów, nad dziejami beginek i begardów oraz nad formowaniem się nowej pobożności wśród osób świeckich. Co szczególnie ważne, tekst ten jest obecnie jedynym znanym źródłem mówiącym wprost o obecności w diecezji krakowskiej, w pierwszej połowie XIV w., grupy osób, których praktyki religijne i poglądy były uznawane przez część lokalnego duchowieństwa za heretyckie. Kim byli ci małopolscy odstępcy od wiary? Dla dominikanina Henryka Harrera odpowiedź była oczywista – begardzi heretycy.