Niedostepny
Ostatnio widziany
06.07.2021
|
Product info / Cechy produktu
Rodzaj (nośnik) / Item type
|
książka / book
|
Dział / Department
|
Książki i czasopisma / Books and periodicals
|
Autor / Author
|
Terry Eagleton
|
Tytuł / Title
|
Jak czytać literaturę
|
Język / Language
|
polski
|
Wydawca / Publisher
|
ALETHEIA
|
Rok wydania / Year published
|
2019
|
Języki oryginału / Original lanugages
|
angielski
|
|
|
Rodzaj oprawy / Cover type
|
Miękka
|
Wymiary / Size
|
19.5x12.0 cm
|
Liczba stron / Pages
|
276
|
Ciężar / Weight
|
0,2500 kg
|
|
|
Wydano / Published on
|
06.02.2014
|
ISBN
|
9788362858507 (9788362858507)
|
EAN/UPC
|
9788362858507
|
Stan produktu / Condition
|
nowy / new - sprzedajemy wyłącznie nowe nieużywane produkty
|
Book in Polish by Terry Eagleton. Terry Eagleton (ur. 1943) – oksfordczyk rozmaitych zajęć i wielce kontrowersyjnej reputacji intelektualnej, teoretyk literatury, filozof społeczny, marksista wierzący w Boga… Najbardziej znany w dziedzinie akademickiej jest ze sprzedanego w milionowym nakładzie podręcznika do teorii literatury. W niniejszym instruktażu również niekonwencjonalnie (ale jakże odkrywczo!) wprowadza nas w sekrety literatury. Na licznych przykładach wnikliwej analizy pokazuje zwykłemu czytelnikowi, ile można „przepuścić”, powierzchownie czytając nie tylko Szekspira czy Becketta, ale i „Harry Pottera”. Dydaktyczna wartość tego wprowadzenia do podstawowych pojęć analizy tekstu literackiego jest nieoceniona, ale zarazem nie jest to banalne podręcznikowe wprowadzenie, lecz przenikliwy esej o podstawowych kwestiach dotyczących naszego obcowania z literaturą. Nie tylko „zwykły”, lecz także „zaawansowany” czytelnik dowie się wiele z kompetentnego źródła, jakim przesądom i uprzedzeniom ulega podczas lektury, a także czym cechują się podstawowe formacje literackie, takie jak powieść realistyczna, modernistyczna czy postmodernistyczna. Jeśli nawet nie otrzymujemy algorytmu oceny, co jest dobrą literaturą, a co nią nie jest, to w każdym razie otwierają się nam – dobrze pouczonym przez tę lekturę – szerzej oczy na niuanse literackiej treści i formy. A sarkastyczne poczucie humoru Eagletona będzie dodatkowym bonusem, sugerując na przykład, że Otello zda się świadomie przemawiać białym Szekspirowskim wierszem.