Telegram

Tymoszówkę opuszczam

Otwartą na Ukrainę

Zapach perfum

Krawatów rzuconych na krzesło

Chude palce na stepach

Zaczynam drogę

Do Sycylii

Suchej

Upalnej

Ukrainy południa

Uciekam

Kochany

Uciekam

Donikąd

Nie pisz wierszy bo zostaniesz nikim. Mówiła do niego

On mówił, że miała rację

Nie został poetą. Tak jak chciała

Ale pisał wiersze

W ten sposób został nikim. Tak jak chciał

I mógł schować się w głębokich falach niczego

I mógł płynąć donikąd

Aż dopłynął do nieśmiertelności, która jest poezją po śmierci