Monografia poświęcona jest prezentacji recepcji dzieła, a przede wszystkim muzyki, Ryszarda Wagnera we Francji w latach 1813-1883. Pierwszy jej tom obejmuje okres do roku 1883, tj. do śmierci kompozytora. Autor opisuje szczegółowo dwa dłuższe pobyty Wagnera w Paryżu (w latach 1839-1842 i 1859-1861) i kilka krótszych (w latach 1849, 1850, 1853, 1855, 1858, 1861-1862, 1866 i 1867), analizując ewolucję stosunku opinii publicznej, prasy codziennej i czasopism muzycznych, środowisk artystycznych, francuskich melomanów do niemieckiego kompozytora i jego dzieł, z trudem zdobywających uznanie nad Sekwaną.

W latach 1839-1842 Ryszard Wagner nie zdołał wystawić w Paryżu żadnej ze swoich oper, a największe sukcesy odniósł jako autor tekstów o tematyce muzycznej – esejów, recenzji i opowiadań – publikowanych w "La Revue et Gazette musicale de Paris". Autor przedstawia i obszernie komentuje te teksty.