Book in Polish by Marek J. Murawski. Pierwotnym przeznaczeniem tej maszyny były długodystansowe loty pasażerskie (w roku 1937 na całym świecie głośnym echem odbiły się jego loty non stop do Nowego Jorku). Z chwilą wybuchu II wojny światowej przystosowany został do pełnienia roli morskiego samolotu patrolowego dalekiego zasięgu. Fw 200C, który używany był do tego celu powstał na bazie zamówionej przez Japonię w 1939 roku wersji tej maszyny przeznaczonej do dalekodystansowych morskich zadań rozpoznawczo-bombowych. W ciągu całej II wojny światowej wyprodukowano 276 egzemplarzy tej maszyny. Wadą samolotu były słabe osiągi (napęd stanowiły cztery silniki BMW o mocy 1200 KM każdy) oraz słaba konstrukcja kadłuba (samolot często ulegał awariom w trakcie lądowania). Załogę stanowiło 7 lub 8 osób. Samolot mógł przenosić 2100 kg bomb. Późniejsze wersje w powiększonych gondolach silników przenosiły pociski rakietowe Hs 293. Uzbrojeniem defensywnym Fw 200C były: działko kal. 20 mm, wkm kal. 13 lub 15 mm oraz do pięciu km kal. 7,92 mm. "Złote lata" Fw 200C to okres 1942 - 1943, kiedy to maszyny te zadały duże straty flocie alianckiej w czasie wojny na Atlantyku. Po roku 1943 większość maszyn pełniła swoja służbę jako samolot transportowy.