Tom zawiera zbiór estetycznych rozpraw Fryderyka Schillera w większości niepublikowanych dotąd w języku polskim (wyjątek stanowi fragment jednego z Listów o pięknie). Zasadnicze rozważania nad pięknem zawarte zostały w korespondencji wymienionej zimą i wiosną 1793 pomiędzy Schillerem a jego przyjacielem i miłośnikiem filozofii Kanta – Körnerem. Listy te, nieopublikowane za życia ich autorów, wydzielone i nazwane przez późniejszych niemieckich wydawców Kallias-Briefe (Listy Kalliasa) stanowią trzon estetycznych rozważań Schillera nad Krytyką władzy sądzenia I. Kanta, ale przede wszystkim stanowią próbę nowatorskiej interpretacji estetycznej myśli królewieckiego filozofa, która zaowocowała definicją „piękna jako wolności w zjawisku”. Pozostałe eseje i notatki do wykładów z estetyki stanowią dopełnienie schillerowskiej koncepcji piękna.